Evrimleşmede Genel İlkeler

Genel İlkeler:

1. Evrimleşme, bireylerle değil, populasyonlarla olur.

2. Evrimleşmenin ham maddesi, mutasyonlar, rekombinasyonlar ve parça değişimleridir.

3. Evrimleşmeyi sağlayan etkiler, doğal seçilim, kalıtsal sürüklenme, şansa bağlı olmayan üremelerdir.

4. Evrimleşme, bazı jeolojik devirlerde daha hızlı olmuştur. Zamanımızda da hızla sürdürülmektedir. Eskiler birbirlerinden gittikçe farklılaşırken, yeni türler oluşmakta ya da yeni türler için zemin hazırlanmaktadır.

5. Evrimleşme, farklı hayvan grupları arasında değişik hızla yürütülür. Genel bir ilke olarak, herhangi bir populasyonun evrimleşme hızı, yeni tür oluştururken fazladır; çevresine uyum yaptıktan sonra, bu hız, adım adım düşer.

6. Yeni türler, gelişmiş ve özeileşmiş canIılardan değil, daha basit ve göresel olarak daha az özelleşmiş canlılardan türer. Örneğin, memeliler, büyük ve gelişmiş sürüngenlerden değil, çok daha basit ve küçük yapılı olan sürüngenlerden türemiştir.

7. Evrimleşme her zaman basitten gelişmişe doğru yürütülmez. Bazen geriye doğru evrimleşme de olabilir. Sonuncu durumda. gelişmiş ve karmaşık canlılardan, daha basit yapılı canlılar oluşur. Örneğin, parazitler (bağırsak parazitleri gibi), serbest yaşayan atalardan; kanatsız kuşlar (devekuşu. emu vs.) ve kanatsız böcekler (bit gibi) kanatlı atalardan; yılanlar, bacaklı kertenkelelerden; arka bacağı olmayan balina, dört ayaklı bir atadan türemiştir. Geriye doğru evrimleşrneler olmakla beraber, evrimleşme, bir bütün olarak ileriye dönüktür (Dollo Yasasını hatırlayınız).

8. Mutasyonlar tamamen rastgele olarak ortaya çıkar, ancak. bulunduğu canlıya uyum yeteneği sağlayanlar korunur. Bir organın ya da yapınıp varlığı ya da yokluğu, o canlıya yarar sağlıyorsa, meydana gelecek mutasyonlar, o organın ya da yapının güçlendirilmesi ya da yok edilmesi yönünde seçilime uğrar.